Tubo adola samacam namo panyakik nan ditakuik en dek urang maso daulu. Tubo samacam panyakik baleh damdam dari urang ka urang. Caronyo dapek dikirim an dapek juo diagian lansuang. Urang dulu tu kalau inyo tasingguang, sakik ati salalu bausaho untuak mambaleh. Banyak caro nyo lakuan tamasuak maniayo jo racun tubo.[1]

Indak dapek mambaleh tarang-tarangan sacaro sambunyi nyo lakuan sarupo mengirim tubo. Tubo tu diagian malalui makanan, minuman, katiko baralek atau sadang batamu. Kok ado nan bolek urang takuik makan apolai nan bolek tu ado kaiknyo jo urang nan punyo tubo. Tubo ko samacam racun nan sangek babahyo. Kok tamakan paruik sakik sajadi-jadinyo, payah cegaknyo, Kalau urang kanai tubo nan maubek biasonyo dukun jo caro batuntuang, tapi jarang juo nan cegak bana.

Sampai taun 50 an tubo tu ado juo le urang nan mamaliaro sarupo di Jorong Matur Katik Nagari Matur Hilir Kabupaten Agam. Tubo tu tamasuak mahluk banyao nan dijago dek jin, bantuaknyo sarupo kalimayia, iduik marayap di dindiang jo diatok. Jin ko basubahat jo urang nan punyo tubo, Tapi kalau tubo ko indak diagian ka urang tapaso urang nan mamaliharo nan mamakannyo. Gadang juo mudaratnyo punyo tubo tuan dapek jadi korban. Urang nan punyo tubo biasonyo dipancian dek urang banyak, takuik urang bakawan jo inyo, anggan urang batandang ka umanyo apolai makan jo minum di sinan.

Rujuakan

suntiang
  1. Hasanadi,dkk. Warisan Budaya Tak Benda di Propinsi Sumatera Barat. Padang: BPNB Padang. 7 Desember 2013. pp. 68. ISBN 978-602-8742-67-2.